ما ایرانیها از بچه گی یاد میگیریم که فحش ندیم و حرف بد نزنیم و با همین فرهنگ هم بزرگ میشیم. حالا نمیشه گفت که این خاصییت خوبی هست یا بد اما خیلی مودب و شسته و رفته حرف زدن نتیجه اش این هست که آدمیزاد اون چیزی را که منظورش هست نمیتونه درست ادا کنه. این روزها که ایران در حال تغییر و تحول هست و همه بحث میکنند و نظر می دهند من هم تصمیم گرفتم اظهار نظراتی بکنم. به نظر من اما صادقانه نیست که یک چیزی فکر بکنی ولی یک چیز دیگه بگی یا به قول معروف خود سانسوری بکنی .بگذارید یک مثالی براتون بزنم. الان از هر ایرانی بپرسی این آخوندها با ایران چکار کردن اولین جوابی که به فکرش میرسه اینه که اینها ریدن تو مملکت ولی جواب میده که کشور را خراب کردن. یا اگر بپرسید که با این آخوندها چکار باید کرد، ایرانی اولین جوابی که به ذهنش میرسه این هست که باید مادرشون را گائید ولی جواب میده باید به سزای اعمالشون رسوند. حالا شما خودتون قضاوت کنید که کدام جواب بهتر و به واقعیت نزدیک تر هست. خلاصه اینکه بی ادب سعی خواهد کرد که سیاست در ایران را با نقطهنظرات بی ادبانه نقد و تحلیل کند
میشد کمی بیستر راجع به اغایون جاکشهای سیاسی نو شت چون متا`سفانه تعدادشون کم نیست از علی کشتگر گرفته تا فرخ نگهدار پفیوز تا ابراهیم یزدی پست و و شاید در آینده
ReplyDeleteلطفاً در مورد حالت معمولی این جمله هم اظهار نظر کنین
ReplyDeleteاسهال خونی بکنم به ریش خامنه ای که عدس لوبیا هاش بره لای پشمای ریشش کسکش مادر جنده زنقحبه پفیوز کره خر چلاق